Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
niedziela, 19 maja 2024 21:50
Przeczytaj:
Reklama
Reklama https://pupkrapkowice.ssdip.bip.gov.pl/
Reklama APN PRACA

Racławsky keło i dwugłoska „eu” – część 1

Bo w Racławiczkach stoi „keło za stodełył”, a nie „koło za stodołōł”. W piekarniku piecze się „kełeucz”, a nie „kołoucz”. A deszcz z nieba wczoraj „padeł”, a nie „padoł”. Mowa tu o charakterystycznej dwugłosce „eu” („eł”), która spotykana jest w kilku miejscowościach północnej części powiatu krapkowickiego, a łącznie w kilkunastu dawnego, historycznego powiatu prudnickiego (Kreis Neustadt).
Racławsky keło i dwugłoska „eu” – część 1
Miejscowości należące w swojej historii do dóbr chrzelickich (kolor czerwony) na tle wiosek, w których według F. Pluty w latach 60. XX wieku występowała omawiana tutaj dyftongizacja (kolor niebieski). Opracowanie własne, na tle wojskowej mapy topograficznej z 1987 r.

Dwugłoska „eu” na przestrzeni lat stała się pewnym wyróżnikiem dla mieszkańców, w których mowie jeszcze występuje. W przypadku powiatu krapkowickiego są to mieszkańcy Ścigowa, Racławiczek, Dziedzic i Smolarni – w gminie Strzeleczki. Cofając się na zachód i południowy zachód, zauważymy, że „kełeucz” piecze się również w Chrzelicach, Łączniku, Ogierniczu, Pogórzu, Frąckach, Brzeźnicy, a nawet w Radostyni i w Ligocie Bialskiej – tj. miejscowościach leżących na terenie gminy Biała. W grę wchodzi jeszcze północnowschodnia część gminy Korfantów, z miejscowościami Rzymkowice, Borek i Przechód. W każdej z tych miejscowości liczba mieszkańców posługujących się dwugłoską „eu” jest inna, a im dalej cofamy się od obszaru Smolarnia – Racławiczki – Łącznik – Pogórze, tym odsetek ten jest mniejszy. 

W 2018 r. na łamach Tygodnika Prudnickiego opublikowałem artykuł pt. „Chrzelicka mowa? Co to za mowa?”. W artykule tym przedstawiłem rozważania dotyczące używania dwugłoski „eu” w odróżnieniu od ogólnośląskiej „ou”. Różnicę tę zauważył już kiedyś Feliks Pluta – filolog polski, specjalizujący się w dialektologii. W publikacji z 1963 r. pt. „Dialekt głogówecki – część I, fonetyka” napisał tak: „W Kujawach informowano, że oni sami mówią „pou̯t” ‘padł’, a w sąsiednich Racławiczkach „pöu̯t”; „u nou̯s kou̯o – Racu̯avičkach keu̯o, škeu̯a”. F. Pluta cechę tę określił przejściem dawnego „ā” (tzw. „a” pochylone lub „a” długie) w dyftong „öu̯” || „eu̯”.

Zanim skomentujesz przeczytaj całość w aktualnym wydaniu Tygodnika Krapkowickiego z 9 kwietnia - e-wydanie dostępne tutaj.


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz
Komentarze
Reklama
Reklama